کلاغ
این داستان یه کلاغ اه که بخاطر خیانت کاری محاکمه میشه توی یه دادگاه صحرایی و بعد محکوم به اعدام می شه حکم اعدام توسط سنگسار اجرا می شه . هر کی که تا حالا خیانت نکرده باید اولین سنگ رو بزنه هم همه ای به پا میشه سر ها در گریبان است صدایی از کسی در نمیاد. ضربات منقار کلاغ ها تو سر ش یکی بعد دیگری فرود میاد ،سزای خیانت همین اه پست فطرت ،بی حیا ، بی ابرو و بعدپسرک یادش می اد یه روز تابستان که دزدکی با پسر خاله اش رفته بودند توی باغ از درخت بالا رفته بودند ویه تخم لق کفتر رو گذاشته بودند توی لونه کلاغ که روی تخم هاش خوابیده بود اقا کلاغ از راه می رسه ومی بینه که خانم روی یه تخم گنده که با بقیه فرق داره ،خوابیده و یادش میاد که خانم توی این مدت که از خونه میزده بیرون چه دروغ ها که بهش نمی گفته و کجا ها که نمی رفته یه چرخی تو آسمون میزنه از ته دل فریاد می کشه ولی جز صدای غار غار که کلاغهای دیگر رو می کشونه صدایی شنیده نمی شه.سیل مشت و لگد که از هر طرف نصیبش می شه انگار که سر به زنگار موقع ارتکاب جرم گرفتنش هر که از راه می رسه یکی دوتا نثار ش می کنه و دست آخر زیر بار این سنگها می میره و هیچ کسی از خودش نمی پرسه که این تخم لق رو کی تو خونه اش کاشته.

هستی ات میان تردید هاست
نبودنت به زبودن
خاصه
در این بهار
تردیدی مثل همه
مثل ابر

مثل رفتن
مثل بودن

در سرزمینهای غربت هنوز
این باد نااهلی ناارام
بر چلچله های به بیضه نشسته
می تازد
در سرزمینهای غربت هنوز
این باد بی وقفه
این هوهوی وحشی ناارام
می شکند شاخه ی ترد گیاه
تازه رسته از خاک را
کاش

دست نوازش گرم افتابی بود
میان این خزان
تا شکفتن های پی درپی

برای مکاشفه عزیز

یادت صنوبری است
سبز
در زمستانی بی رنگ و
سپید
نامت
شفا ایی است بر همه درد
درمانی است بر همه تن
آن که در این قفس تنگ می خواند
معنایی از آزادی نمیداند
و این معجزه
آفتاب
بشارتی است
در مدار سرنوشت
برجی است
طالع نحس
بی پایان
بی فرجام
در ستیز ایم با هم
یا که می گریز ایم از هم
و چقدر ساده است
آنکه به یکی آری
می میرد
و آنکه به یکی نه
می میرد.

زمين گرم بود و سوزان و هاله ای از ابرها در هفت لايه
زمين از باروری هيچ نمی دانست تنها خشکی بود وهزاران سال بدينسان بود
هيچ چيز نزاييد که هيچ کس باروری نمی دانست
و خداوند مشيت کرد به باروری پس نظرکرد به زمین و صاعقه را فرستاد
و ابرها را که از باروری چیزی نمی دانستند، باردار کرد و نخستین مولود زمین،باران به زمین پا گذاشت
زمین لب ترکاند ،ابرها نخ نما شدند
و هفت سال وهفت ماه و هفت روز بارید و سراسر زمین را پوشاند به هفت هزار سال
و زمین به شکرانه این نعمت،هفت دریا شد وهفت اقلیم و هفت آسمان
باران این مادر حیات عشق را هدیه کرد به سنگ و خاک
باروری را به خاک و نبات

اين اولين يادداشت من است
بايد در روزهای اينده در تدارک نوشتن باشم